Dit werk verwijst naar traditionele, historische kunsttechnieken, maar in dit geval is het 'schilderij' altijd in beweging. Gemaakt met verschillende waterpompen achter het doek, wordt er voortdurend zwarte afvalolie over het doek gepompt, dat in golven over het oppervlak stroomt. Het bevraagt onze benadering van natuurlijke hulpbronnen en de tradities en verwachtingen ten aanzien van kunsttentoonstellingen.

50 mechanische poppen, alter ego's van Felix Burger, zingen de opening van de Matthäus Passion van Johann Sebastian Bach. We zien drie 16mm films die de kunstenaar op een ongecontroleerde manier laten zien, waardoor hij op de rand van waanzin lijkt te staan en verstijfd van angst. Mislukking is een terugkerend thema in deze chaotische, complexe en schijnbaar onafgewerkte installatie. Door de installatie Shellshock Syndrome is het bijna alsof Burger ons meeneemt naar het binnenste van zijn artistieke brein.

Een van de eerste werken die Joep van Lieshout maakte. Tijdens de kunstacademie maakte hij verschillende functionele objecten die al de tegenstelling tussen het rationele en irrationele bevatten en de vraag hoe ver we willen gaan om te leren, te genezen en te reizen. Deze boot is uitgerust met een stoommachine die op menselijk vet moet lopen en te zwaar is om te drijven.

In een poging om te gaan met angsten die Eisenhart bleven achtervolgen na een wereldschokkende nachtmerrie waarin haar dochter in gevaar was, adviseerden twee psychotherapeuten haar om ze te verwerken op de manier die het dichtst bij haar stond: door ze te schilderen. Het resultaat zijn deze vier doeken, waarin de nachtmerrie wordt weergegeven als een narratieve ontwikkeling, een stripverhaal van horror.

Uomo Analyticus kan zowel 'analyserend mens' als 'mens geanalyseerd' betekenen. Hoe leven we? Hoe worden we gemaakt? Hoe worden we verwerkt? Dit werk richt zich op het kernthema van de praktijk van Atelier Van Lieshout: het ontleden van systemen, of het nu de maatschappij als geheel is of het menselijk lichaam.

Een klassieke Atelier Van Lieshout in twee opzichten: een functionele sculptuur en de geabstraheerde vorm van de mannelijke genitaliën. Wat valt er nog meer te zeggen?

Deze rugzakken maken deel uit van 'The Voyage', een serie werken die het verhaal vertelt van een reis naar een betere wereld, een plek achter de horizon waar het gras altijd groener is. De fictieve pioniers volgen hun hart en het meest fletse plan: alles mag en we zien wel wat er gebeurt. Hun expeditiespullen tillen all-purpose en all-inclusive naar een hoger niveau. Waarom een selectie maken als je absoluut alles kunt meenemen.

Hippodrome maakt deel uit van 'New Tribal Labyrinth', een serie werken waarin terugkerende thema's als de organisatie van arbeid, machtsstructuren en revolutie worden gekoppeld aan het einde van 's werelds grondstoffen en daaropvolgende zelfvoorziening. Het suggereert een nieuwe wereldorde, een samenleving bewoond door denkbeeldige stammen. Deze wereld zal een terugkeer zien naar landbouw en industrie - die op dit moment beide verbannen zijn uit onze samenleving - en een herstel van onze relatie met materialen - die nu verloren is gegaan.

De vertaling van het menselijke voortplantingsproces: een anatomische dwarsdoorsnede van de genitale organen: de penis, de vagina en de drachtige foetus. Licht van het leven.

Andy Coolquitt verkent het continuüm tussen omgevingen en onopvallende kunstwerken, en tussen openbare en privéomgevingen. Coolquitt transformeert gevonden voorwerpen en assemblages tot sculpturen. Zijn materiaalkeuze suggereert metaforen voor energie en wakkert verschillende sociale dynamieken aan.